الف- تفسیر پیامبرج
همانا پیامبر ج نفرمود که این آیه در مورد نکاح متعه نازل شده و بیان آن چنین است: مصدر دومی که اصحاب در تفسیرشان برای کتاب خدا به‌آن مراجعه می‌کردند. رسول خدا ج بود آنچه که آنان نمی‌دانستند برایشان بیان می‌فرمود، زیرا وظیفه او بیان بود چنان‌که خداوند در کتابش از آن خبر داده است و می‌فرماید:
﴿وَأَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلذِّكۡرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيۡهِمۡ وَلَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ ٤٤﴾ [النحل: ۴۴].
«و به تو قرآن نازل کردیم تا براى مردم روشن سازى آنچه را که بر آنان فرو فرستاده شده است و باشد که اندیشه کنند».
و همانطور که رسول خدا ج خود نیز به آن اشاره فرموده است: ابوداود با سند خود از مقدام پسر معد یکرب از رسول خدا ج روایت می‌کند که فرموده است: «آگاه باشید که به من قرآن و مانند او عطا شده است، آگاه باشید که نزدیک است که مردی سیر بر میزش تکیه دهد و بگوید: شما را به این قرآن وصیت می‌کنم آنچه را که این کتاب حلال کرده شما هم آن را حلال و آنچه را حرام گردانیده حرام بدانید، آگاه باشید که گوشت دراز گوش اهلی و هر درنده‌ای که چنگال داشته و پیدا شده کافر معاهد برای شما حلال نیست مگر اینکه صاحبش از آن بی نیاز باشد، و هر کسی بر قومی مهمان شد بر آن‌ها واجب است که احترامش را بگیرند، و اگر به وی احترام نکردند برای وی جائز است که آن‌ها را معاقبه کند و به زور از آن‌ها چیزی بگیرد»
.
و کسی که به کتب سنت و حدیث مراجعه کند مشاهده می‌کند که یک باب بخصوص برای تفسیر قرار داده شده و بسیاری از تفسیرات مأثور از رسول خدا ج را در آن تقریر نموده‌اند به عنوان مثال نه به عنوان انحصار:
آن روایتی که امام احمد و غیر ایشان از عدی پسر حاتم نقل کرده‌اند که گفته: پیامبر ج فرموده است: «همانا [مغضوب علیهم] یهود و [ضآلین] مسیحیان هستند».
و آنچه که بخاری و غیر او از علقمه از عبداللهش روایت کرده‌اند: که وقتی این آیه نازل شد:
﴿ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَلَمۡ يَلۡبِسُوٓاْ إِيمَٰنَهُم بِظُلۡمٍ﴾ [الأنعام: ۸۲].
«کسانى که ایمان آوردند و ایمانشان را به شرک نیامیختند، آنانند که امنیت [و آسایش] دارند و آنان راهیافتگانند».
بر مسلمین بسیار سخت آمد و گفتند: ای رسول خدا ج کدام یک از ما بر خود ظلم نکرده است؟ رسول خدا ج فرمود: چنین نیست که شما فکر می‌کنید، بلکه ظلم به معنی شرک است نشنیده‌اید که لقمان پسرش را اندرز می‌داد و به او گفت:
﴿يَٰبُنَيَّ لَا تُشۡرِكۡ بِٱللَّهِۖ إِنَّ ٱلشِّرۡكَ لَظُلۡمٌ عَظِيمٞ ١٣﴾ [لقمان: ۱۳].
«ای پسرم برای خدا شریک قرار نده همانا شرک ظلم بس بزرگی است»
.
و روایتی که احمد به سندش از انس پسر مالکس و او نیز از رسول خدا ج روایت می‌کند که فرموده: «کوثر رودی در بهشت است که خداوند آن را به من وعده داده است»
. و غیر این دلایل بسیارند...
پس تفسیر رسول خدا ج که آن‌ها آن را آیه متعه می‌نامند کجاست؟
و اینکه رسول خدا ج فرموده: این آیه در مورد نکاح موقت یا نکاح منقطع نازل شده است کجاست؟
[۱۲٧] سنن ابوداود، کتاب السنة.
[۱۲۸] بخاری کتاب أحادیث الأنبیاء، ترمذی و امام احمد در تفسیر‌القرآن.
[۱۲٩] مسند امام احمد.
قرآن کریم 