باب ۱٧: فضائل زینب اُمّ المؤمنینب

۱۵٩۵- حدیث: «عَائِشَةَل أَنَّ بَعْضَ أَزْوَاجِ النَّبِيِّ ج قُلْنَ لِلنَّبِيِّ ج: أَيُّنَا أَسْرَعُ بِكَ لُحُوقًا قَالَ: أَطْوَلُكُنَّ يَدًا فَأَخَذُوا قَصَبَةً يَذْرَعُونَهَا فَكَانَتْ سَوْدَةُ أَطْوَلَهُنَّ يَدًا فَعَلِمْنَا بَعْدُ، أَنَّمَا كَانَتْ طُولَ يَدِهَا الصَّدَّقَةُ، وَكَانَتْ أَسْرَعَنَا لُحُوقًا بِهِ، وَكَانَتْ تُحِبُ الصَّدَقَةَ» [۳۲۴].

یعنی: «عایشهل گوید: عدّه‌اى از زنان پیغمبر ج از او پرسیدند: کدام یک از ما در قیامت زودتر از همه به شما مى‌رسیم؟ پیغمبر ج گفت: دست درازترین شما زودتر از سایرین به من مى‌رسد، زن‌هاى پیغمبر ج یک (نى) دراز را آوردند و دست یکدیگر را اندازه‌گیرى مى‌کردند، دیدند سوده از همه زنان پیغمبر ج دستش درازتر است. بعداً فهمیدیم که مقصود پیغمبر ج از طول دست، خیر و صدقه است، و زینب از همه سریعتر به پیغمبر ج مى‌رسد، چون او از همه ما بیشتر به خیر و صدقه علاقه داشت».

[۳۲۴] أخرجه البخاري في: ۲۴ كتاب الزّكاة: ۱۱ باب أيّ الصدقة أفضل.