باب ۲۱: مستحب است براى محفوظ ماندن از چشم بد، ناراحتى دمل، کژدم و مارگزیدگى دعا کرد
۱۴۱۶- حدیث: « عَائِشَةَل عَنِ الأَسْوَدِ بْنِ يَزِيدَ، أَنَّهُ قَالَ: سَأَلْتُ عَائِشَةَ عَنِ الرُّقْيَةِ مِنَ الْحُمَةِ فَقَالَتْ: رَخَّصَ النَّبِيُّ ج الرُّقْيَةَ مِنْ كُلِّ ذِي حُمَةٍ»
.
یعنی: «اسود بن یزیدس گوید: در مورد دعا و رقیه براى مار و کژدمگزیدگى از عایشه پرسیدم، گفت: پیغمبر ج بر هر نوع گزیدگى سمّى اجازه دعا و رقیه را داده است».
۱۴۱٧- حدیث: « عَائِشَةَل أَنَّ النَّبِيَّ ج، كَانَ يَقُولُ لِلْمَرِيضِ: بِسْمِ اللهِ، تُرْبَةُ أَرْضِنَا، بِرِيقَةِ بَعْضِنَا، يُشْفَى سَقِيمُنَا، بِإِذْنِ رَبِّنَا»
.
یعنی: «عایشهل گوید: پیغمبر ج (انگشت سبابهاش را با تف تر مىکرد، بر زمین مىزد، مقدارى از خاک زمین را با انگشت بر مىداشت، بر روى محل درد مىمالید) به مریض مىگفت: بسم الله، خاک زمین ما با مقدار تف بعضى از ما مخلوط گردیده، به اذن پروردگار ما مریض ما را شفا مىدهد».
۱۴۱۸- حدیث: « عَائِشَةَل قَالَتْ: أَمَرَنِي رَسُولُ اللهِ ج، أَوْ أَمَرَ أَنْ يُسْتَرْقَى منَ الْعَيْنِ »
.
یعنی: «عایشهل گوید: که پیغمبر ج به من یا به دیگرى دستور داد، تا (براى محفوظ ماندن) از شرّ چشم بد دعا و رقیه انجام گیرد».
۱۴۱٩- حدیث: « أُمِّ سَلَمَةَل أَنَّ النَّبِيَّ ج، رَأَى فِي بَيْتِهَا جَارِيَةً، فِي وَجْهِهَا سَفْعَةٌ فَقَالَ: اسْتَرْقُوا لَهَا، فَإِنَّ بِهَا النَّظْرَةَ»
.
یعنی: «امّ سلمهل گوید: پیغمبر ج در منزل من کنیزى را دید که رنگ قسمتى از صورت او به حالت سرخ متمایل به سیاه درآمده است، فرمود: براى او دعا کنید چون او را چشم زدهاند».
[۱۴۴] أخرجه البخاري في: ٧۶ كتاب الطب: ۳٧ باب رقية الحيّة والعقرب.
[۱۴۵] أخرجه البخاري في: كتاب الطب: ۳۸ باب رقية النّبيّ.
[۱۴۶] أخرجه البخاري في: ٧۶ كتاب الطب: ۳۵ باب رقية العين.
[۱۴٧] أخرجه البخاري في: ٧۶ كتاب الطب: ۳۵ باب رقية العين.